Περιμένοντας το λεωφορείο παρατηρώ πάντα απέναντι το ανακαινισμένο παλιό αρχοντικό Βίλα Μπιάνκα, όπου στεγάζεται ένα μέρος της Δημοτικής Πινακοθήκης. Στα θεώρατα πεύκα του κήπου φωλιάζουν τα μαυροπούλια της περιοχής. Στη διαδρομή παρατηρώ κυρίως τα καταστήματα, που πολλές φορές αλλάζουν ιδιοκτήτη και αντικείμενο. Δυστυχώς τον τελευταίο χρόνο πολλά μένουν άδεια. Υπάρχουν όμως κι αυτά που είναι ακλόνητα στον χρόνο. Στην αρχή της διαδρομής, δεξιά στην Β. Όλγας, υπάρχει πάνω απο 60 χρόνια το ζαχαροπλαστείο Ελληνικό. Στη γωνία με την 25η Μαρτίου αριστερά βλέπω το υπέροχο παλιό αρχοντικό, που στεγάζει τη Δημοτική Πινακοθήκη. Στο ύψος της στάσης Ανάληψη, αριστερά, το παλιό Ε' Γυμνάσιο, σ' αυτό πήγαιναν πολλοί φίλοι μου. Μετά τη στάση Μπότσαρη αριστερά ρίχνω μια ματιά στις εγκαταστάσεις του Goethe Institut, την παλιά Γερμανική Σχολή απ' όπου αποφοίτησα. Και αμέσως απέναντι το δημοτικό μου σχολείο Κοραής, μεταξύ των οδών 28ης Οκτωβρίου και Μιαούλη. Τώρα στεγάζεται το νηπιαγωγείο Κοπερτί, πάντα με μια επίκαιρη και έξυπνη διακοσμητική ιδέα στην αυλή του. Μια δύσκολη στιγμή για μένα είναι όταν περνάμε από την στάση Σχολή Τυφλών, εκεί κοντά έμενε μια αγαπημένη φίλη που έφυγε πολύ νέα. Μεταξύ των δρόμων Αρχ. Μουσείου και Παρασκευοπούλου υπάρχουν τουλάχιστον 40 χρόνια τώρα τα εστιατόρια ''Το στεκι του Νιόνιου" και τα ''μπιφτέκια του Τάκη'', που μου θυμίζουν παλιές, ωραίες στιγμές. Στη στάση Φάληρο λειτουργεί εδώ και 30 χρονια το σούπερμαρκετ Μαρινόπουλος, πηγαίναμε εκεί τακτικά με τα παιδιά μου μικρά. Μετά τη στάση Ευζώνων πάντα κοιτάω προς τη μεριά της θάλασσας, είναι η αγαπημένη μου θέα, μου φτιάχνει τη μέρα. Διασχίζουμε τη Μ. Ανδρόνικου και αριστερά μας και μέσα στο καταπράσινο ωραίο πάρκο,με στεναχωρεί που βλέπω το στέκι των εξαρτημένων. Από την άλλη πλευρά δεξιά, στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου το μάτι μου ψάχνει τον πεσμένο κορμό, το γλυπτό του Τσόκλη. Αμέσως μετά στην πλατεία της ΧΑΝΘ η είσοδος της ΔΕΘ μου φέρνει πολλές αναμνήσεις, βίισκεται εκεί όλα τα χρόνια της ζωής μου. Τώρα πια μπαίνουμε στην Τσιμισκή και φθάνουμε στη στάση Διαγώνιο. Εκεί συνήθως κατεβαίνω.